35) Histologia vs M.

Powoli zbliżam się do wakacji. Jeszcze tylko trochę wysiłku i będę mogła całe dnie leżeć w ogrodzie z mrożoną kawą i mnóstwem niemedycznych książek.
Najgorsze już za mną. W ciągu czterech dni, które zostały mi po zaliczeniu szkiełek zdążyłam powtórzyć całego Sawickiego oraz przerobić testy z dawnych lat, z semestralek oraz z wejściówek zdawanych na każdych zajęciach. To był najtrudniejszy egzamin tej sesji, którego obawiali się wszyscy ze względu na nieprzewidywalność katedry. Przygotowałam się psychicznie na to, że katedra nie powtórzy pytań, wyciągnie największe pierdołki z Sawickiego i zada podchwytliwe pytania. Moje wyobrażenia nie odchodziły zbytnio od rzeczywistości.
120 pytań, 120 minut. Rozsadzono nas w odległościach niepozwalających komunikować się w żaden sposób. Po teście byłam pewna, że nie udało mi się zaliczyć nawet pomimo obniżenia wstępnego progu 70%. Tkwiła we mnie ostatnia iskierka nadziei, którą chciałam ostatecznie zgasić, oglądając oficjalny wynik. Trzeba przyznać, że tu katedra się spisała i podała je na drugi dzień. Możecie sobie wyobrazić moją minę, gdy przy swoim numerze zobaczyłam liczbę punktów gwarantujących mi zaliczenie. ZDAAAAAAAAŁAM! I raz na zawsze kończę moją przygodę z tym przedmiotem. Początkowo po godzinach spędzonych nad histologicznym bełkotem miałam dość białek, nabłonków, tkanek i komórek. Ale z czasem troszeczkę ją polubiłam i będę tęsknić za plotkami przy mikroskopach z dziewczynami z mojej grupy, oglądaniem szkiełek, nawet za niektórymi asystentami. 

Pozostaje tylko skupić się na anatomii, ale pogoda za oknem bardzo w tym przeszkadza. Mam wrażenie, że roztapiam się nad książkami, a przez wysoką temperaturę mój mózg szybciej się przegrzewa. Do tego żal mi słońca, które wykorzystałabym do opalenia bladych części mego ciała. Nadrobię w wakacje bez histologii :)! 

„Ucho wewnętrzne, zwane także ze względu na swoją skomplikowaną budowę błędnikiem, jest strukturą o skomplikowanej budowie”

~Wojciech Sawicki <3