25) wiosno, wróć!

Przepraszam za moje przerwy w pisaniu. Ciągle wspominam o tym jak dużo wolnego czasu teraz mam. Mogłabym częściej tutaj zaglądać, ale prawdę mówiąc brak mi tematów, które mogłabym poruszyć. Drugi semestr jest przewidywalny, każdy tydzień przebiega tak samo, rzadko wybiegając poza schemat. Zyskuje na tym moje życie prywatne, które bardzo zaniedbałam przez ostatnie miesiące skupiając się głównie na nauce.

Co się zmieniło od ostatniego wpisu? Zaliczyłam szkiełka, chociaż wcale nie było tak łatwo jak się spodziewałam. Grunt, że mam to z głowy i mogę kilka dni spędzić w domu zakopana w ciepłej pościeli, nie martwiąc się histologią. Powinnam całą swoją uwagę skupić na anatomii i nauce OUNu, ale nie przychodzi mi to łatwo. Spokojnie zdążyłabym nauczyć się materiału na nowe tematy i jeszcze powtórzyć na stare, ale ciągle znajduję sobie lepsze zajęcia. No i przebywanie w domu zupełnie mnie rozprasza. Spotkania ze znajomymi, oglądanie zaległych filmów, długie rozmowy z mamą skutecznie odciągają mnie od Bochenka i dróg sznura tylnego oraz innych ciekawych spraw. A kiedy przychodzi czas na naukę wolę zabrać się za prezentację z historii medycyny, którą mam wygłaszać dopiero za jakiś czas. Wiem, że absolutnie nie powinnam narzekać, ale chyba jednak wolę gdy nawał pracy nie pozwala mi spać, kiedy każde oderwanie od nauki traktuję jak wybawienie i czasami muszę wybierać, na który przedmiot się uczyć, bo ze wszystkim sobie nie poradzę. Wtedy czuję, że żyję, a każde, nawet małe osiągnięcie przynosi sporą satysfakcję. 

Wiem, za dobrze mi, bardzo szybko odwołam te słowa :D

Na biofizyce wykonywałam EKG. Lubię ten przedmiot, bo tylko tutaj robię coś związanego z moim przyszłym zawodem. Uczę się ze świadomością, że moja wiedza kiedyś będzie komuś ratować zdrowie co jest olbrzymią motywacją. 

Wiosno, wróć! Mam dość przedzierania się przez zaspy i opatulania ciepłym szalikiem żeby chociaż odrobinę ochronić twarz przed lodowatymi płatkami śniegu!