26) pięć

Specjalna dedykacja dla R. – mojej najwierniejszej czytelniczki, która już od tygodnia męczy mnie o nowy wpis :*!

Nie piszę, bo moje uczelniane życie wciąż jest nudne i monotonne. Przybyło nauki, ale wciąż mam mnóstwo czasu i nie spędzam całych dni nad książkami. Trzeba będzie to zmienić, bo wielkimi krokami zbliża się kolokwium z OUNu. Powoli dociera do mnie jak dużo materiału zostało mi do opanowania przed testem, ale to jeszcze nie jest wystarczająca motywacja do rozpoczęcia powtórek. Wszyscy panikują przed częścią teoretyczną, ja bardziej boję się praktycznej.
Na malutkiej powierzchni preparatu nagromadzone są liczne szczegóły, których nie potrafię wyodrębnić. Do tej pory nie umiem wypatrzeć w dole równoległobocznym wzgórku twarzowego, dla mnie niczym się nie wyróżnia od otaczających go struktur. Kółko anatomiczne się postarało i dostarczyło na zajęcia nowiutkie, jeszcze nie zniszczone preparaty. Teoretycznie powinnam się cieszyć, bo więcej się nauczę, ale w praktyce istnieje teraz więcej szczegółów do zaznaczenia i nie wiem jak sobie z tym poradzę. 

Po krótkiej przerwie przeznaczonej na dwa terminy zaliczenia praktycznego powróciła histologia z kolokwium z narządów wydzielania wewnętrznego zdanego na 5. Ze względu na to, że jest to pierwsza piątka w mojej medycznej karierze muszę się pochwalić. W następnej kolejności czeka na nas układ oddechowy i moczowy. 

Kilka osób zapytało mnie w mailu jak wyglądają imprezy na medycynie :D Zdecydowałam się odpowiedzieć na blogu. Główna różnica polega na tym, że nie mamy czasu na częste imprezowanie, więc okazje wykorzystujemy w stu procentach. Po każdej mamy mnóstwo do wspominania, wszystkie są udane. No i może nigdzie indziej nie spotka się tłumu ludzi w lateksowych rękawiczkach tańczących na parkiecie, a jeśli się skaleczysz nie rzuci się na Ciebie kilkanaście osób koniecznie chcących Cię opatrzyć :)


Życzę wszystkim odwiedzającym mojego bloga Wesołych Świąt! Odpocznijcie od codzienności, żeby z nową siłą stawić jej czoła :)