31) The Human Body

Po tygodniu spędzonym wśród najbliższych wróciłam do Miasta Moich Studiów. Moja dzielnica powitała mnie zielonymi listkami na drzewach, bujną trawą, kwitnącymi kwiatami, pięknym słońcem i muszę przyznać, że powoli zaczyna mi się tutaj podobać. Nawet ludzie wyszli z domu i ulice budzą się do życia. Odrobinę pomogło mi to wbić się w normalny tryb codziennej pracy, który rozstroiłam tygodniowym lenistwem. 

Na początek oblałam ostatni przewidziany na ten semestr temat z histologii. Z układem płciowym żeńskim muszę zmierzyć się ponownie w przyszłym tygodniu. Pokryje mi się to z wymaganiami na zajęcia anatomii, gdzie zaczęliśmy miednicę. Zbliża się kolejne kolokwium, w międzyczasie szykują się zaliczenia z przedmiotów, z których nie trzeba zdawać egzaminu. Diagnostyka, etyka, genetyka kliniczna, angielski, oj, przestanie być tak przyjemnie i łatwo. 

Podczas majowego weekendu, wykorzystując wolne chwile wybrałam się z Q. i jego znajomymi na The Human Body Exhibition do Krakowa. Byłam bardzo pozytywnie nastawiona przed obejrzeniem wystawy i nie rozczarowałam się. Długa droga z mojego rodzinnego miasta została wynagrodzona. W każdej sali umieszczone były preparaty obrazujące inne układy ciała. Kostny, mięśniowy, nerwowy, naczyniowy i inne. Największe wrażenie robiły całe ciała postawione w ruchu, gdzie można było obserwować pracę pojedynczych mięśni. Każda struktura była doskonale widoczna, nawet najmniejsze gałązki nerwów wnikające do poszczególnych tkanek. Nie mogłam się nadziwić w jaki sposób udało się wypreparować tak piękne preparaty. Wykorzystano technikę plastynacji, która polega na usunięciu z ciała wody przy pomocy zmrożonego acetonu. Ten rozpuszczalnik pozbywa się również tłuszczu. Następnie ciało umieszcza się w próżni, aby odsączyć aceton i w taki sposób przygotowane tkanki zalewa się tworzywami sztucznymi (żywicami polimerowymi) i podgrzewa, aby utrwalić efekt. Gotowe preparaty podbarwia się specjalnymi barwnikami. Wykonane w taki sposób preparaty są bardziej trwałe i zachowują więcej szczegółów na co nie pozwala zwykła formalina, która również uniemożliwia rozkładanie się ciał. Efekt zdecydowanie powala, chociaż momentami odnosi się wrażenie, że ciała nie są prawdziwe, a wykonane z plastiku. Na naszej uczelni plastynacja dopiero raczkuje, większość preparatów wciąż przetrzymywana jest w formalnie i po kilku zajęciach ma wyskubane nerwy, naczynia i kawałki mięśni. Bardzo podobały mi się też odlewy naczyń z różnych narządów. Prawie z otwartą buzią słuchałam w jaki sposób powstają. Duże wrażenie zrobiła też na mnie sala z płodami. Można było podziwiać w jaki sposób rozwija się człowiek, obserwując zanurzone w maleńkich słoiczkach coraz większe ciałka. Fajnym pomysłem było umieszczenie w gablotkach chorych tkanek. Na uczelni nie mam do nich dostępu ( chyba, że przypadkiem), a tutaj mogłam porównać zdrowe narządy z patologicznie zmienionymi. Płuca palacza przekonywały niejednego z odwiedzających do zostawienia na wystawie paczki papierosów w specjalnie przeznaczonym do tego miejscu. Zdecydowanie polecam zobaczenie tej wystawy. Im większą człowiek ma wiedzę tym więcej z niej wyniesie. Wciąż mam niedosyt, mimo, że spędziłam tam sporo czasu i podejrzewam, że moi znajomi ledwo mogli ze mną wytrzymać :D

No i podłączyłam swoją pierwszą w życiu kroplówkę! :D Przepraszam, że się chwalę, ale tak bardzo mnie to cieszy. Pierwszy rok studiów bardzo różni się od moich wcześniejszych wyobrażeń, mam niedobory w wykorzystywaniu zdobytej wiedzy w praktyce i dlatego jeszcze mocniej przeżywam takie rzeczy. Właściciel wenflonu i żył twierdzi, że bardzo ładnie mi poszło, nie zalałam pomieszczenia krwią, wyciekło mi jedynie kilka kropel, a w naczyniu znalazłam się za drugim razem :D
_________________________________________________________________________

"Nasienie jest to ciecz ciągnąca się, lepka, o mlecznym zabarwieniu; ma ona charakterystyczny zapach kasztanów jadalnych"
~ Adam Bochenek