32) wypadek

Zbliża się sesja. Coraz więcej spraw o niej przypomina, a czas biegnie nieubłaganie szybko. Oj, nie ukrywam, że budzi to moje przerażenie. Rozpoczął się gorący okres kolokwiów i zaliczeń, nauki na bieżąco  przybywa i nie ma kiedy wcisnąć powtórek do egzaminów. Powoli zaczynam być zmęczona i z utęsknieniem oczekuję wakacji. 

Kończą nam się poszczególne zajęcia, co w praktyce oznacza odpytywanie, kartkówki, zaliczenia. Końcowy test z diagnostyki obrazowej był łatwy, prosty i przyjemny. Prowadząca pokazywała na rzutniku zdjęcia rentgenowskie, USG, TK z zaznaczonymi szczegółami. W porównaniu do szpilek te były banalne, bardzo oczywiste i niewymagające dużej anatomicznej wiedzy. Nie trzeba było też używać łaciny/angielskiego, wystarczyły polskie nazwy. Mogę się też pożegnać z etyką lekarską, test u kierownika katedry zdany. W tym tygodniu odbędzie się też ostatnie kolokwium z anatomii.

Nie mogę jednak narzekać na ilość materiału i zmęczenie nauką. W końcu zdobywana wiedza mi się przyda, a przypomniał mi o tym poprzedni weekend.
Wróciłam do domu z zamiarem korzystania z pięknej pogody i cudownych krajobrazów. W ramach przerwy od nauki wybrałam się z Q. i jego znajomymi na skałki. Spakowaliśmy sprzęt do auta i ruszyliśmy. Mieliśmy do pokonania kilkanaście kilometrów. W połowie drogi zauważyliśmy leżącą na jezdni dziewczynkę. Zatrzymaliśmy samochód, a K. z kolegą rzucili się na pomoc. Oboje są ratownikami medycznymi, więc stanęłam z boku żeby nie przeszkadzać im w wykonywanej pracy. Bardzo profesjonalnie zaopiekowali się nieprzytomnym dzieckiem, które jadąc na rowerze zostało potrącone przez motocyklistę. Założyli kołnierz, sprawdzali oddech, okryli folią NRC, byłam z nich dumna. Po przyjeździe karetki i policji zmyliśmy się do samochodu i pojechaliśmy na zaplanowany wypad. Do samego wieczoru chłopaki kontrolowali sytuację, dowiadując się jak czuje się dziewczynka. Dobrze, że akurat przejeżdżaliśmy tą drogą. Dookoła wypadku zebrał się tłum gapiów, nikt nie potrafił prawidłowo udzielić pomocy, panował straszny bałagan. Warto się uczyć, aby wiedzieć jak się zachować w takim przypadku. Cała ta sytuacja była idealnym przykładem tego jaką radość niesie ratowanie innych.