43) pierwsze kolokwium

Ostatnio wszystkie swoje wypowiedzi zaczynam tak samo. Tym razem podobnie chciałabym przeprosić za tą długą nieobecność. Jest mi jeszcze bardziej głupio, ponieważ nawet nie mam żadnego przyzwoitego wytłumaczenia. Biochemia nie wypełniła mi w całości wolnego czasu. Mam go aż za dużo i przeszkadza mi to w systematycznej nauce, nie potrafię się zmobilizować i skoncentrować na pochłanianiu wiedzy. Nie mogę się też zabrać za dokończenie postu i głównie stąd wynika moje chwilowe zawieszenie blogowania.

A na uczelni sporo się dzieje. Cały rok uspokaja się powoli po wynikach z biochemii, które przyniosły szok dla wielu studentów. Sama nie mogę uwierzyć, że osoby zwolnione w tamtym roku z egzaminów, zdające wszystko w pierwszych terminach mogły nie zaliczyć kolokwium. A jednak! Jestem bardzo ciekawa w jaki sposób prace są oceniane… Jutro odbędzie się drugi termin. Moja grupa panikuje, opuszcza zajęcia, żeby mieć więcej czasu na kwasy nukleinowe. R. też pisze, trzymam za nią mocno kciuki i publicznie życzę powodzenia!

Niektórym rozpoczęły się fakultety. W tym roku dziekan wymyślił, że każdy student drugiego roku musi uczestniczyć w dwóch wybranych przez siebie zajęciach rozwijających jego zainteresowania. W praktyce przychodzimy na uczelnię o 18, przesypiamy/wegetujemy/marnujemy czas na czytanej prelekcji i rozchodzimy się do domów o godzinie 21 niezdolni do dalszego myślenia i uczenia się na następny dzień. Fakultety miały sens, gdy przygotowywały do przyszłej specjalizacji, trafiały w zainteresowania studentów, ale wprowadzenie ich na drugim roku jest zwykłą pomyłką. Nikt nie zwróci na nie uwagi zajęty biochemią, fizjologią, immunologią albo onkologią. 

Opowiem też kilka słów o onkologii. Jaram się nią okropnie, bo to pierwsze zajęcia, na których mamy kontakt z pacjentem. Oczywiście przekazują nam fragmenty teoretycznej wiedzy, ale nareszcie mamy możliwość przeprowadzenia wywiadu, zbadania. Pacjenci są cudowni, pozwalają się dotykać, nie mają nic przeciwko naszym pytaniom. Dotykałam guza piersi! Byłam w szoku, że można w swoim organizmie wyhodować coś takiego. Nowotwór nie nadawał się do operacji ze względu na swój rozmiar. Zdecydowano się na terapię chemią, aby zmniejszyć raka, a dopiero następnie lekarze dokonają zabiegu. Rozmawialiśmy również z kobietą z guzami w jamie brzusznej, u której wciąż dokonywano wycinania mięsaków macicy. W tym czasie w brzuchu urosło jej mnóstwo guzów, z których jeden miał średnicę 20cm! Bardzo podobają mi się te zajęcia, nawet jeśli muszę na nie dojechać do centrum mojego miasta.

Ćwiczenia z biochemii nareszcie nabrały tempa. Podobają mi się tylko wykonywane doświadczenia, a nie wejściówka przed każdymi zajęciami. Nareszcie mogę wykonać to o czym do tej pory czytałam tylko w książkach. Jako maturzystka nie spodziewałam się, że w przyszłości będę izolować DNA z krwi czy przeprowadzać elektroforezę. 

W czasie mojej nieobecności obchodziłam urodziny. Mój Q. zapewnił mi z tej okazji zabawę na miesiące, a nawet lata. Jako prezent dostałam śliczny, błękitny stetoskop, dzięki któremu potrafię ocenić czy człowiek ma w klatce piersiowej serce. Poza tym nie wiele więcej jestem w stanie usłyszeć. Ale mimo to mocno się nim jaram i tylko czekam na dni gdy ktoś pokaże mi jak się nim poprawnie posługiwać i słyszeć różne nieprawidłowości.